Մուրաբաները շարունակում են եփել այնքան ժամանակ, մինչև որ նրանց միջի չոր նյութերի պարունակությունը հասց­վի 75—80 %-ի: Պետք Է դնել ավելի թույլ կրակի վրա և ան­ընդհատ խառնել, որպեսզի խտացած մուրաբան չկպչի ամանի տակին և այրվի։ Այնուհետև թողնում են հանգստանա 8 —12 ժամ։ Լավ սառելուց հետո դղմի, ձմերուկի կամ սեխի մուրաբան լցնում են մաղի վրա, որպեսզի հատիկները լիովին քամվեն ջրային մասից. այդ վիճակը տևում Է 1,5 — 2 ժամ, որից հետո հատիկներր մեկ առ մեկ շարում են փայտ­յա տախտակաթերթի (ֆաներ) կտորների վրա և չորացնում 12—15 ժամ բացօթյա, այնուհետև չորացած հատիկների վրա շաղ են տալիս շաքարավազ և խառնում այնպես, որ նրանց բոլոր կողմերից հավասար չափով ծածկվեն շաքարավազով, ապա ծրարում են փոքրիկ ստվարաթղթի կամ տախտակա­թերթի մեջ։ Եթե այդպիսի հարմարություններ չկան, կարելի Է լցնել պերգամենտ ից պատրաստած տոպրակի մեջ և պահպա­նել ավելի զով և չոր մառանում կամ խոհանոցում 5 —10° ջերմաստիճանի պայմաններում։ Նույն ձևով ցուկատներ կա­րելի Է պատրաստել մրգերի բոլոր տեսակներից։